Toulouse Castelnaudary

Groot foutje in een vorig berichtje.
In een vorig berichtje stelde ik dat het kanaal de Garonne en het Canal du Midi 45 sluizen hadden en nog vele bruggen en aquaducten. Het blijkt dat die getallen alleen al voor de 200 km na Toulouse gelden.
Voor het hele kanalenstelsel zijn het er tientallen en tientallen meer. Alleen al tussen Toulouse en Castelnaudary telde ik op 15 kilometer 12 sluizen waaronder twee dubbele en een driedubbele.

Toulouse is een gezellige en mooie stad. Het lijkt er op dat die stad ondergewaardeerd is in vergelijking met andere bekende Franse steden. Toulouse heeft een bevolking , als je de regio even buiten beschouwing laat, van circa 400.000 inwoners. Daarvan zijn er 100.000 studenten. Het viel mij ook al op dat er zo veel uiterst goed gesorteerde boekwinkels zijn met ook Engelse boeken. Toulouse is een kleine uitvoering van Parijs. Mooie en brede (maar jammer dat er weer eens teveel auto’s rijden) boulevards en kleine buurten met smalle straatjes met vele terrasjes , restaurantjes en barretjes en winkeltjes met een niet te beschrijving zo’n divers aanbod van oud brocante tot vlechten in je haar.

Het moest wel eens gebeuren. Ik was ook al te lang zo mooi over het asfaltpad aan het zwieren. Na de zondagsjoggers, -fietsers en -skaters uit Toulouse keert de rust terug en is het moment aangebroken dat er onverhard gefietst moet worden. Dat is wel zo leuk. Het lijkt dan ook net of de natuur een stuk dichter bij je staat. Mijn fietsje zoekt rustig zijn weg door, over en langs de vele boomwortels en net als ik er flink genoeg van begin te krijgen volgt weer een paar kilometer met wat gravelachtige ondergrond.

Een leuk restaurant, althans een heleboel stoeltjes en tafeltjes doemen op. Ik zie op tafels rijen gezond rouwkost van bieten , tomaten, eieren en sla, enfin alles wat maar gezond is. Ik ga in de rij staan en laat mij voor die paar euro maar opscheppen. Er wordt mij gevraagd of ik ook bij de greyhoundhondenclub hoor. Ik ben even met stomheid geslagen. Omdat ik geen enkele grijze hound zie zeg ik dat ik er niet bij hoor. Bij het wel constateren van deze aberratie van de wolf zou ik dat trouwens ook gezegd hebben. De mevrouw zegt dat het een besloten gezeldschap is en alleen voor leden. Dat wist ik natuurlijk niet. Ik vond dat alles er zo gezellig uitzag en dus dacht ik, hup in de rij staan want ik kreeg een flinke trek zo op de fiets uit Nederland. Nou ja , dan mag je wel lekker mee eten hoor, omdat je uit NL komt fietsen. Kijk dat is nou eens aardig van die mevrouw

Mijn Engelse B&B ligt aan het grote bassin (maar eigenlijk een soort meer) en op het terrasje zit ik dit allemaal even te typen. Dat grote bassin, ben ik nu achtergekomen, levert het voorraad water voor de eerste aantal sluizen zowel richting Atlantic als de Mediterranee. Ik heb mij onder het fietsen het hoofd lopen breken hoe men dat toch in de 17e eeuw voor elkaar kreeg om zowel naar het oosten als het westen water te kunnen genereren. Ook toentertijd was het zaak om als dorp bij het kanaal te komen liggen, of eigenlijk dat het kanaal het dorp aan zou doe. Sommige plaatsjes hadden er fortuinen voor over om de verantwoordelijken zo ver te krijgen de ligging van het Canal du Midi aan te passen. Want dat betekent immers werk, horeca en handel. Dus eigenlijk is er weinig veranderd. Wie herinnert zich niet de discussies over het te leggen tracé van de HSL van A’dam naar België?

Inmiddels ben ik dus heel langzaam het kanaal aan het afdalen van 200 meter hoogte om over een dag of vier op zeeniveau te raken.
Morgen Carcassonne en stukje verder.