Moissac - Toulouse

Lucia, ik had je al gemist. Leuk dat je weer mee leest.
Wil, Vorig jaar tijdens Vietnam/Cambodja heb ik mij laten masseren. Het deed mij niet zo veel. Ik ga liever een uurtje fietsen om mijn hoofd leeg te maken. Maar gezellig was het wel.

Niet aanwezige foto van speciale sluis aangelegd in 1976 (zie van de sluis uitleg hieronder)
(ik weet nog steeds niet hoe ik van die vernieuwde site de foto’s van oude routes kan verwijderen zodat er nieuwe op kunnen)

Het was een bijzonder bont gezelschap waar ik in terrecht kwam. We hebben met z’n allen gegeten en lekkere wijn gedronken met vooraf, en dat herhaal ik thuis ook maar eens , een beetje crême de cassis en verder volgieten (de mens en het glas) met witte wijn. Wij bestonden uit. Een Italiaanse, een jonge Russische met oude Franse vriend, twee Zwitserse zussen, een Frans echtpaar en drie (waaronder ik) NL fietsers, en ook de enige fietsers. De wandelaars zijn nu op weg naar Pamplona en/of de stad van de Heilige Jacob van de Ster. De Italiaanse heeft na haar pensionering inmiddels 5000 km!! gelopen en stopt pas als ze omvalt. Wandelaars zijn wel veel serieuzer dan fietsers. Hoewel wij heel gezellig een wijntje of wat op hebben gaan de wandelaars tussen 10 en half elf slapen en vertrekken weer om 7 uur bij hanengeschrei. De fietsers doen het allemaal een uurtje later.

Weer relaxed gefiets. Ik ben nu op de waterscheiding van de Atlantic en de Mediterranee. Plasje links…plasje rechts, enfin , de lezer weet het wel.
Halverwege hebben ze een zeer aparte sluis in 1976 aangelegd. Ter vervanging van een 5 delige sluis. Men heeft met een soort glijbaan van een paar honderd meter lengte gemaakt waar schip met water en al vooruit dan wel achteruit, dan wel omlaag, dan wel omhoog geduwd wordt ter overbrugging van 30 meter hoogte verschil.

Om de haverklap kom ik op het kanaal huurschepen met een Nieuw Zeelandse of Australische vlag tegen. Bij de sluizen heb ik maar een even een praatje aangeknoopt. Nou, heel simpel: bij hen is het nu winter en zo'n cultuur historisch stuk erfgoed gaat er op deze manier wel in.

Toulouse binnenfietsen via het Canal du Midi is een prettige ervaring. De drukte van de stad gaat letterlijk aan je voorbij. Het lijkt zoiets als over de werfkelders langs de Utrechtse grachten die stad binnen fietsen.
Nu dus in Toulouse met nog steeds 30 graden en 60 jaar.
R