porto voorbij

Foto paadje: schijnt bedriegt op de eerste foto. Ik had de schijn tegen en moest terug. Na het middageten en de wijn zullen ze die paar kilometer wel afmaken.

Inmiddels zit ik alweer een stuk ten noorden van Porto. De laatste paar dagen waren afwisselend genoeg om daar dan ook maar wat foto s van te sturen. Ik heb heerlijk door wetlands gefietst, door duinen, over bosranden, langs maagdelijke stranden. Vele stukken over splinternieuwe fietspaden. De laatste 20 km was weer ouderwets vechten om een plaats op de weg. Portugezen en Nederlanders zijn een ware ramp voor fietsers. Duitsers en Spanjaarden zijn het beleefdst. Het is wat aan de koelige kant met 24 graden en grijzig met dreigende wolkjes. Na twee dagen dit weer verlang ik toch weer naar de hitte. In de loop van de week gaan we gelukkig weer naar de 30.
Op 4 juli heb ik de vlucht terug geboekt vanuit Santiago de Compostella. Toch altijd indrukwekkend even naar die weliswaar niet mooie maar oh zo imponerende kathedraal te gaan. Wat zullen vroeger pelgrims onder de indruk zijn geraakt. Ook nu spelen zich soms op het plein emotionele taferelen af onder de verre lopers en snelle fietsers. Ieder zal zijn/haar reden hebben als pelgrim daarheen te gaan. Ik heb geen lasten, slechts de lusten van het fietsen.
Aanvankelijk was het plan door te fietsen naar Burgos en dan de trein naar Madrid en dan met vliegtuig huiswaarts. Ten eerste vind ik het een boel gedoe en ten tweede is het zo goed.
Voordat het zo ver is ga ik nog door het prachtige Spaanse kustgebied in de provincie Galicië fietsen. Een gebied dat toen ik er drie jaar geleden met Hans, Wil en Siem fietste mij erg sterk aan Ierland deed denken. Niet raar want ooit zaten die twee stukken aan elkaar vast.
Het zal daar wel klimmen en dalen worden.