lekker fietsen tot grens Cambodja

Van kerst merken we weinig of niets. Ik vergeet dat helamaal hier. Dat komt waarschijnlijk ook omdat wij helemaal buiten vallen waar toeristen nog komen.

De laatste dagen behoorlijk stevig doorgefietst en prachtige indrukken oopgedaan van de enorme mekong delta en de regio die leidt naar de grensplaats Chau Doc. Een wirwar van riviertjes en rivieren soms zo breed als de Loosderechtse plassen. En dan weer fietsen tussen mooie groene rijsvelden. Paar honderd kilometer bij elkaar en de eerste honderd km was gedurende eerste kerstdag wat afzien. Om half acht op de fiets en rond half vijf kwamen we aan. Wel tussen door op kleuterstoeltejs wat opgedroogd, suikerrietsap gedronken en groentesoep overladen met groente gegeten en ei noodles. je moet moeite doen om aan te komen. Ik val intussen, denk ik, af. Er is niets om je dik van en over te maken. Dikke mensen heb je hier niet. En last van HDHD kinderen hebben ze ook niet, volgens mij. Als je druk bent ga je maar werken, of zo. Lijkt mij gezond adagium. Alles wordt gewokt en enkele dingen gebakken in palmolie (denk ik).
Fieten over 1 a 2 meter brede paden dus zonder auto's, die je hier overigens weinig hebt op platteland. Wel natuurlijk brommertjes. De zand-, steen- en hagelslagpaadjes zitten wel vol met kuilen, bulten en kuiltjes. zeker meer dan honderd bruggetjes. Bruggetjes die de naam niet verdienen. 10 meter lang met, 1 meter breed en allemaal balkjes dwars. Dan weer 1,5 cent pontjes, tientallen hebben we er gehad, zo groot als 6 roeibootjes bij elkaar aangespoord met een lekker dieseltje.
De fietsen krijgen het voor de kiezen. Veel gezellige lintbebewouwing, dwz. hutjes van golfplaten en in elk huisje vindt nering plaats.Voor plassen en zo wordt ergens naar achter gewezen en dan zie je maar.Intussen loop je dan door een keukentje wat door doeken of riet afgescheiden ruimtetjes. Privacy bestaat hier volgens mij niet.Toeristen komen hier ook niet. Omdat je hier niet kunt komen behalve dan op de fiets of brommer, geen bussen, taxis of wat dan ook. Dat is het leuke van fietsen. Je komt geen (andere) toerisen of backpackers tegen. Om de 50 meter een eettentje met twee kleutertafeltjes en een paar plastic kleutersteoltjes of krukjes waar je de heerlijkste dingetjes kunt eten. Op uiterst kleine vuurplaatsjes worden exlusieve maaltjes bereid. Kies maar gember, vers koriander blad, spinazie, tauge, veel tha hu (ook wel Dai Fu hier, dat vegetarische soja gerecht) en dit is alleen maar wat ik herken.Het gebruik van de stokjes heb ik inmiddels onder de knie, of eigenlijk heb ik ze onder de duim. Eigenlijk eten de buren volgens mij ook allemaal hier bij elkaar.
Het bestellen van eten wordt wat makkelijker door het feit dat " groente" " rau go" is en " beef" is " bo" terwijk " kip" " ga con " is.
Soms ga je in de fout met de taal waanneer ik duidelijk wil maken dat we uit Holland komen. dat is " Ha - lan" na een paar dagen en vreemde blikken later kwam ik er achter dat de toon waarschiijnlijk verkeerd was want " al an" betekent " liefde". Een taalprobeelm bestaat alleen maar als je van de taal 4 woorden kent. Echter het is een toontaal. Een woord kan zo maar zes verschillende betekenssen hebben, afhankelijk hoe de intonatie is. Zonder enige kennis bestaat er geen taal probleem.
Tijdens fietsen valt gezellige groepje uit elkaar maar spreken steeds ergens af.
Wat Boedisme, wat Katholisme, wat Confuctioisme en wat nixigs , is wat men hier als levensbeschouwing aanhangt. In de jaren twintig zijn wat mensen met de Cau Dai levensbeschouwing begonnen. Men heeft toen van bovenstaande van alles bij elkaar geveegd. Het is een zeer blijde kerk met fleurige gebouwtjes.
Vandaag rustdag en morgen met een bootje en de fietsen daar op naar Pnom Penh, hoofdstad van Cambodja en op bootje visum regelen.
Wat zijn het vriendelijke en nijvere mensen. Soms vragen ze met een lieve glimlach of je wat wilt kopen en dan glimlach je terug dat je niets nodig hebt. Ook afdingen gebeurt met een glimlach. Dat afdingen is voor de vrom, alles is al zo goedkoop. In plaatsen waar toeristen komen, busstations en zo is het wel nodig de prijs wat naar beneden te krijgen. Je bent hier als Europeaan en op zo'n rara fiets nog een "alien". Daar waar toersisten afgezet worden is dat natuurlijk helemaal anders.
Diny, Rob.