weer verder

Na de laatste twee dagen door een grote laagvlakte gefietst te hebben gaan we lieflijk hoogland in. Wat een prachtig afwisseling van kleuren en landschappen. Alles groen geel blauw en bloeiend alsof het leven er van af zou kunnen hangen. Wanneer de zomer komt, gaat maanden lang de zon er over te keer. Dit is met stip de mooiste periode van het jaar het Spaanse binnenland te bezoeken. Soms gaan we door kleine, hele kleine armetierige dorpjes waarvan ik mij afvraag hoe de mensen de kost verdienen.
Aan bet einde van de dag komen aan in het hooggelegen Trujillo. Misschien wel meer dan 2 duizend jaar oud met oude stadsmuren en een 'santiago' kerk (Jacobs kerk) uit de 12 e eeuw. En alles natuurlijk weer gerestaureerd. Ook nu vraag ik mij af waarom er toch nauwelijks toeristen komen. Misschien stoot het oneindige binnenland hen af. Daar is nagenoeg niets te beleven behalve het genieten van de zeer gevarieerde natuur en uitzichten tot in het grote niets.

En dan hoor ik weer door de bureaucratische pudding telefoon van de luchthaven heen dat ik mijn bagage zelf moet ophalen met een handtekening en dat Transavia zich er al helemaal niet mee gaat bemoeien. Dit terwijl dat het hotel in sevilla stelt dat mijn bagae bij hen is en afgegeven zonder mijn ontvangst handtekening. Wellicht ga ik naar tros radar of tros opgelicht of de rijdende rechter of gewoon met een botte bijl amok maken. Rob