heuvel en dal

Annejosé: is dat wat voor jou om later een soort “Thomashuis” voor hoog bejaarden te beginnen? Wij (hoewel ik voor mijzelf spreek), ik dus schrijf mij nu al in voor liefdevolle verzorging.
Na het boeren ontbijt met weer veel spek, salami, diverse stukken kaas, yochurt en bruin brood met o.a ei vertrek ik maar weer. Ik krijg een plastic zakje mee om de rest in te doen. Deels, meer uit vriendelijkheid jegens de aardige vrouw, stop ik er wat resten in. De andere rest laat ik achter voor de hond. Ik kan van dit ontbijt wel drie dagen ontbijten.
Volgens de regels van de route zou ik riviertjes moeten volgen. Ik maak echter over stippelweggetjes een doorsteek over bospaden waardoor ik steeds zomaar van het ene in het andere stroomgebied terecht kom. Op gestippelde bospaden kan zomaar de route zoek raken wat ook prompt diverse malen gebeurt. De menselijke geest wil toch een min of meer snellere route van A naar B hoewel ik in den beginne gesteld heb dat de lol ligt tijdens dat stuk. Maar om nou bijvoorbeeld van Buurmalsen naar Buren te fietsen via Den Bosch is wat al te veel van het goede. Er is niets mooiers dan op een zondagochtend over een slecht bospad langzaam te moeten en dan te genieten van de grootse stilte om mij heen. Dat is wat mij overkomt en dan ook nog met de zon in ’t gezicht (ik ga zuidoost) en windje in de rug. Het is weer even na de verwende reizen in Cuba , Costa Rica/Nicaragua wennen o met bagage te fietsen. Ook al is het 15 kg (met water 17 kilo) is 8 % met of zonder bagage een duivels groot verschil.
Hoewel er weer onweer is voorspeld blijf ik in de zon fietsen en bereik met gezwinde spoed al Hann Münden om 3 uur en ruim 80 km verder. Ik wil ook wat tijd over hebben dit bijzondere stadje wat nader te bekijken. De middeleeuwse stichters van Hann Münden hebben het goed gezien. Het oude stadje ligt strategisch en financieel gunstig daar waar de rivieren de Fulda en de Werra samen gezellig verder stromen als de Weser. De honderden inmiddels gerestaureerde vakwerkhuizen konden niet zonder de tolheffingen gebouwd worden.
Zowaar een flink ijsje van 80 cent gegeten. Nog even over geld: ik denk dat o.a. het horeca prijsniveau zo laag ligt omdat er in Duitsland geen minimum loon bestaat. Van Duitse pension gasten bij ons hoor ik wel eens dat zij best aan werk kunnen komen in Duitsland maar dat zij dan tevreden moeten zijn met slechts een paar euro per uur.
Morgen verder Thuringen in en dan zal ik op en af de voormalige oost/west Duitse grens overschrijden. Ook zal ik weer wat spannende stippelwegdoorsteekjes maken. Wie weet: wordt vervolgd.