Marianske Lanze - Plzen

Nog even over Marianske Lanze. Toen ik dacht daar rustig even te eten, werd ik aangesproken door twee Duitse dames. Zij vroegen of ik toch ook wel met het geneeskrachtige levenswater mijn voordeel deed en of ik ook wel aan de modderbaden mee deed. Zonder het antwoord te kunnen geven werd mij medegedeeld dat dat in hun hotel heel mooi geregeld was. Je werd daar met modder ingesmeerd en dan met water overgoten. hun hotel was hier tegenover op de bron gebouwd (blijkbaar zijn vele hotels dat hier). Aan de behandelingen hebben zij goede gewrichten over gehouden en zij komen hier maandelijks. Ik meldde dat ik hen meteen geloof en dat zij er jong uitzagen (voor hun leeftijd, maar dat zei ik niet) maar dat ik modderbaden en daarna liggen in heerlijke bronnen al meegmaakt heb in Nicaragua en dat heerlijk in de buitenlucht en dat bovendien een beetje fietsen heel goed is voor de knoken. Ook zou het verstandig zijn als zij niet zouden roken, dat gooide ik er uit voordat ik er erg in had. In de tussentijd dat ik met eten bezig was hadden zij al diverse zaken met slagroom en daarna allerlei borrels op. Ja, ja 'we weten dat dat allemaal niet goed' is meldden zij zonder dat ik aan die opmerking iets vooraf liet gaan of daartoe aanleiding had gegeven. Enfin, vriendelijke dames en hogelijk verbaasd natuurlijk dat ik op mijn leeftijd vanuit NL fiets hoewel ik mijn leeftijd niet had vermeld. Met dit soort mensen zit Mariankse Lanze niu vol.

De klim vanuit Mariënbad was weer eens wat ouderwets stevig, zeker als dat meteen na een stevig Tsjechisch ontbijt plaats vindt. Een dikke drie km en dan circa acht procent de hoogte in, dus inderdaad bijna 300 meter omhoog.

Ik ben nog nauwelijks 20 km verder of ik zie een dame iets liefkozen, dwz zij omhelst iets en dat andere is geen persoon. Het blijkt naarmate ik dichterbij kom dat zij een oud stenen kruis staat te omhelzen, zo een waar ik eerder over schreef. Op het moment dat zij mij in de gaten heeft stopt de liefkozing abrupt, ook daar heb ik geen aanleiding toe gegeven. Toch loop ik maar naar haar toe want ik wil nu wel eens wat meer weten over die oude stenen kruizen. Wellicht dat mijn eerdere verklaring geen hout snijdt. Het is een Tsjechische mevrouw die slecht Duits spreekt maar iets beter Engels. Ik vraag dus of zij wat meer van die kruizen af weet. Ja wel hoor. Op deze plek hebben er ooit drie gestaan. Er is er nog een van over. Ik vertel van het kruis in de bossen net aan deze kant van de grens. Zij blijkt er een boek van te hebben en vertelt dat in deze omgeving zo rond het jaar 800, maar zij denkt zelfs vroeger al zo rond 500, ruziënde stammen nadat zij conflicten hadden bijgelegd als teken van verzoening die kruizen plachtten te plaatsen.
Dit betekent dus volgens mij dat de stammen al wel met het Christendom in aanraking waren gekomen en aan de kruizen mede een wat andere betekenis gaven. Ik denk dat de dame nu verder vrede met haar zelf mag zoeken want ik fiets na een bedankje voor de uitleg weer verder.

De boerenwegen zijn vaak slecht hier maar tot mijn verrassing zijn de fietsroutes allemaal met mooie nieuwe nummertjes genummerd. Er gebeurt al veel in het kader van en voor toerisme maar er moet hier nog veel gebeuren. Onderweg staan soms enorme vervallen buitens (zie foto)verder te vervallen. Waarschijnlijk zijn ze voor een prikkie te koop als symbolisch bedrag.
Hier wonen op het platteland nauwelijks mensen. Ik kom tussen Mariënbad en Plzen ook bijna geen voorzieningen tegen. Een keer krijg ik de kans om koffie te drinken. Proviand heb ik genoeg bij mij.Een dunbevolkt gebied met grote uitgestrekte bossen, met doorzichten over weidegebieden en heuvels heel in de verte. Een echte "Bohemian Rapsody".
Langzaam aan kom in de stad Plzen, beken van de Skoda en het pils. Eerst langs grote maar niet meer functionerende zware staalfabrieken, daarna aan de andere zijde een enorme hoge maar wel gezellig gekleurde nieuwbouw. Het is de stad van het Pils en om preciese te zijn daar waar de Pilsner brouwerij "Urquell" zijn bronwater vandaan haalt. Ieder pils is bier maar niet ieder bier is pils. Pils is een soor naam zoals Wickse Witte of een Leffe. Hier en in Duitsland wordt er onderscheid gemaaakt tussen pils en bier. In NL doen wij dat niet. Opmerkelijk dat die brouweriij het woord "oerbron" in de naam voert want het Tsjeechisch is een onbegrijpelijke taal. Niets geeft houvast behalve mijn prismaatje een beetje. Een taal met 7 naamvallen en vrouwelijke, onzijdige en mannelijke woorden waarbij de mannelijke weer worden onderverdeeld in levende zaken en niet levende zaken en dan heeft alles weer gevolgen voor diverse verbuigingen verderop of eerder in de zin. Het heeft geen zin er voor die paar dagen iets van proberen te bakken. In de steden spreekt men wel wat Duits of een beetje Engels op he platteland eigenlijk niet. En dan zit ik nog in het welvarende en wereldliijke deel niet ver van de Duitse grens. Wie weet: wordt vervolgd