bad Arzberg - Marianske Lanze (Mariënbad)

Ik had mij er zo op verheugd een foto te kunnen nemen van mijzelf met fiets naast de Tsjechische grenspaal. Schengen heeft men erg letterlijk opgevat. Waar ik ook kijk en of ik mij nu 100 meter terug, zijwaarts of heen verplaats de grens is nergens de bekennen. In deze regio's is het niet vanzelfsprekend dat grenzen blijven liggen waar ze liggen. De geschiedenis van de diverse wereldmachten die hier huisgehouden hebben, bewezen dat. Echter dat de grens nu zo snel verwaaid is had ik niet kunnen denken. Enfin, ik ben dan toch echt in Tsjechië.
Open velden, mooie Boheemse bossen die in de tijd van het Oostblok waarschijlijk vezuurd raakten door de ongefilterde uitlaatgassen van de industrie. Zo maar midden in het bos kom ik een groot stene kruis tegen. dat kruis moet heel oud zijn, misschien wel uit de vroege middeleeuwen. De tekst op het kruis in niet te lezen meer en een bordje ontbreekt, gek hoor. Misschien was het wel een kuis zo rond het jaar 500 toen de heidense Kelten al wat gekerstend werden. In Schotland heb je ook van die kruizen. De kelten ziijn daar ook terreecht gekomen. het zou mij niets verbazen als er een overeenkomst bestaat en er dus Runnetekenen op staan, net zoals in Schotland en Ierland.
Ik kom door Cheb dat ook weer zo'n stad is met rijke geschiedenis waar dan het ene volk uit verdreven werd en dan weer het andere. In 1945 zijn de Duitse bewoners weer verschoven. Een gigantische stadsmuur doemt op als ik de stad onderlangs binnenfiets.
Het is goed dat ik wat proviand mee genomen heb uit Duitsland. Geen koffie of winkeltje te bekennen na Cheb. Of...ja wel na circa 30 km kom ik een gebouwtje tegen waar wel eens wat zou kunnen zijn. Er staat op dat er glas gemaakt wordt, dat het een pension is en dat er een restaurantje in gevestigd is. Ik eet er Goulash met zompig brood. Iets anders is er niet en aan een menukaart doen ze hier niet. Zij hebben alleen Turkse koffie. Dat heet bij ons geloof ik visserskoffie. Koffie los in kokend water gooien en dan opdienen. Dat hoef ik niet. Ik neem maar een cola. Ik kom met de baas in gesprek en hij blijkt glasblazer te zijn. Dus dat is wat anders glas dan ik verwachtte. Een paar keer per jaar komt hij naar Leerdam om zijn prachtig kunst(ig) glas daar af te leveren. Hij is trots op zijn werk en ik mag zijn werkplaats zien. Allerlei blaaspijpen liggen er en er staat voor vele duizenden euro's het prachtigste kunstglas te koop. Ook al vertel ik dat ik natuurijk niets kan meenemen op de fiets blijft hij enthousiast vertellen (zie foto). En wij maar denken dat glas uit Leerdam komt.
Na wat klimmetjes en dalletjes kom ik rond 3 uur in Marianske Lanze aan. "Lanze" betekent "bad / kuuroord" . De plaats is ook bekend als Mariënbad.
Een prachtig stadje bevolkt en bezocht door middelbare leeftijdachtigen. In de Victoriaanse tijd moet het een enorme decadente boel hier geweest zijn. Tijdens het communisme verviel de stad. Maar nu lijkt alles weer in oude luister hersteld te zijn. Prachtige gebouwen van zo begin 1800 tot begin 1900 en allemaal in frisse pasteltinten geschilderd. Vele bronnen bedienen de stad. Bij de "Colonade" kun je het levenswater drinken en daarvoor speciale bekertjes kopen (zie foto). Voor de durfinvesteerder staan er nog niet opgeknapte indrukwekkende Victoriaanse gebouwen te koop. Er zijn waarschijnlijk tientallen, of liever honderden hotels. je moet dus wel durven. Morgen naar Plzn , ja van het pils. Enne...mijn fietsie doet het prima. Wie weet wordt vervolgd. Rob