naar en in Wenen

De route naar Wenen heb ik onderbroken in Zwentendorf. Niet omdat dat zo mooi plaatsje is maar omdat er onderweg zo veel te zien was waardoor ik niet opschoot. Zwentendof heeft trouwens wel geschiedenis geschreven. De enige (zover ik weet) kerncentrale in Oostenrijk die ook als enige nooit gefunctioneerd heeft als kroon op het hoofd van de milieubeweging. De tweede in zijn soort op mijn route. In Kalkar immers de eerste. Hier is het een grote donkergrijze kolos waar pal er naast een soort hamburgerondernemer die worst op brood verkoopt, zijn nering is begonnen. Volgens mij ben ik zijn eerste klant voor koffie, want dat verkoopt hij ook.

de route is een aaneenschakeling van wijngaarden, oude antieke dorpjes en stadjes met nog oudere kernen. Dan weer vlak als nederland en plotseling weer beboste oeverheuvels soms afgetopt door een ruine. Uiterwaarden die kilomters (want ik rijd op dit moment over kolossale zomerdijken) breed zijn en vele tientallen kilometers lang. Soms is het net nederland, soms Belgie, soms Frankrijk maar meestal oost oostenrijk. In ieder geval dus veel natuurgebieden.

Ik stap regematig af en loop dan even door de stadjess om de sfeer te proeven of ga weer later langs de uiterwaard even zitten te nixen. ja, dan haal je dat allemaal niet in een dag, vandaar Zwentendorf dus. Het is ook zo heet. Ik vraag me af of ik wel naar Spanje wil op de fiets. Rondjes Frankrijk ok. Maar Spanje en dan nog even 10 graden bovenop die 33 die ik op mijn hele kleine thermometerje meet, in de schaduw wel te verstaan. Ik denk het niet. Op zich kan ik prima met die hitte omgaan, zolang je maar fietst en water drinkt. Maar boven de 40 zou het te gek worden, bovendien heb ik hier vaak schaduw . Naar het zuiden van Frankrijk, stukje Provence en dan via het kanaal midi naar het westen, dat ljkt me weer leuk. Nou ja, proberen de Pyreneen over te steken, even dan, is ook een uitdaging.

In mijn 'zimmer frei' wat eigenlijk een appartementje blijkt te zijn voor eur 29,- zit naast mij in een app. een wat ouder NL echtpaar. ik schat 65-70 jaar. Duits kunnen ze niet en buiten de deur eten doen ze al helemaal niet. Wat ze dan eten weet ik niet. Wel vertrouwen ze mij toe dat ze veel musli en yochurt eten. Of ze dat Oostenrijkse eten nou niet lusten of dat het van de dokter niet mag, kom ik niet uit. Ja daar kan ik achter komen maar dan moet je het vragen. En zoiets vraag je natuurlijk niet.

Zij hebben de auto bij een staionnetje geparkeerd en gaan dan 3 dagen fietsn. dan gaan ze met de trein weer terug (want langs de Donau kun je bijna overal sporen). ze boeken van te voren bij een toeristen bureau en dan zetten ze de auto weer een stukje verder. Ze maken er echt wat van en zijn erg nieuwsgierig naar mijn verhalen maar ik ook naar die van hen, want dat hoort tenslotte zo. Hoe ze dat dan doen met alleen nederlands spreken, zeker geen taalprobleem.

Wenen is de stad van de barokke gebouwen de tuinen , parken en pleinen. Toch doet de stad mij weinig. De stad is van de Donau afgekeerd door een ingreep in de 19 eeuw. De Donau is verworden tot een geul die door de stad stroomt en de echte Donau is ver weg naar het industrie gebied verbannen. De rijke, imposante barokke met goud voorziene bouwwerken zijn de representanten en de verzilvering van het rijke Habsburgse leven nadat de Turken vergeefs in de 17 eeuw de stad probeerden in te nemen. Wellicht dat dat vanavond wel gebeurt in het kader van voetbal. Ik ben nog wel naar een museum geweest (ja, daar hebben ze prachtige musea) waar een tentoonstelling is genaamd ' bad painting, good art'

Het is niet mijn stad, al ben ik blij dat ik haar heb gezien. Bovendien nodigen de parken en pleinen niet tot een bezoek uit. Deze zijn voor het grootste deel hermetisch van de buitenwereld afgesloten in het kader van koning voetbal.

Ik zie toevallig nog wel een Turks voetbalploegje uit de lokale Hilton lopen , en een bus in rennen. Waarom ze nou moeten rennen snap ik niet, want er staat een schare fans te wachten met en zonder hoofddoek uitzinnig te schreeuwen. Zwaai dan even denk en maak een praatje.

Van de aardige receptionist in een hotelletje bij Frankfort had ik al een adres gekregen van een goed pension net buiten de stad Boedapest in Hongarije waar ik mijn fiets goed achter slot en grendel kan zetten. Ik heb daar vandaag maar geboekt na wat indringende vragen over openbaar vervoer, lokatie etc. Het klonk allemaal redelijk goed in het Duits , want van Hongaars snappen we niets. Ik heb 3 nachten geboekt en wil dus 2 dagen hebben. dat sluit dan aan op mijn terugreis.

Zo, ik ben weer bij. Fietser en schrijver hebben elkaar weer ontmoet, zullen we maar weer zeggen. Morgen naar Bratislave. De vroegere kroningstad van Hongarije, geloof ik. Maar nu in ieder geval de hoofdstad van Slovakije. Ik ga langs het grensgebied van Slovakije en Hongarije. Onderweg moet ik een dag inhalen dus pak ik ergens een stukje de trein, tja op de 2e weer de nachttrein terug om de 3e in NL te zijn.

Maar eerst heb ik weer zin om verder te gaan morgen.

Enne...., Annejose gefeliciteerd met het goede nieuws van je nieuwe baan.
gr en kusjes