weer in Spanje

Dit zelfde staat ook op FB
Foto's
-Conquilhal, heerlijke schelpjes die men hier verzamelt
-Dit kunstwerkje staat op alle Alentejo (j als z uitspreken) wijnen en vind ik zo n prachtig stukje kunst. Water, aarde, landgoed, en wijnwarmte staan er in
-6 km na de 54k streep: mijn fiets zal het de volgende 9 jaar wel weer uithouden. Maar ik??


De vriendelijkheid van de Portugezen valt mij weer op. Natuurlijk ze verdienen aan mij. Maar dat doen sommige Hollanders ook en dan blijken ze toch vaak bot tot op het bot.
Zo richting de Spaanse grens (tijdens schrijven van dit stukje ben ik al ruim en breed in Spanje) volg ik links de golfbanen en rechts de zee. Het daar tussenin gedrongen stukje zilte nat is met Europees geld ge-upgrade tot een groene fietsweg. Dit wordt aangegeven door een blauwe, groene, gele of geen streep of een fietspictogram en vaak door rijen geparkeerde auto's en de rest door meestal niets. Het lukt mij beter dit te volgen dan dat stuk naar Sagres vorig jaar (uiterst zuidwest punt van Portugal) hoewel ik af en toe het idee heb dat ik gewoon over de vloedlijn rijdt die hier vaak stenig is en waar dus geen geld aan behoefde te worden uitgegeven. Niet moet worden uitgesloten dat ik in dat geval gewoon van het reguliere paadje af zou kunnen zijn.
De mensen die links naast mij op de golfbanen zouden moeten zijn behoren denkelijk tot de Angelsaksische tak en blijken grijsbehaarde bejaarden (leeftijdgenoten wellicht?) die meestal aan de bar hangen als ik een echte Portugese kinderkoffie bestel. Wonderlijk dat zich overigens veel loten van dit stukje westelijke beschaving zich hier op houden. Vele Britten hebben immers door de huizencrisis huis en haard in den vreemde in stand gehouden door de hypotheek steeds te verhogen ten einde hun vastgoedje drijvend te houden. Vaak, zo bleek, zonken ze als een baksteen.
Keuzestress is mij niet vreemd. Eerst heb ik ellenlang gedaan om een nieuw zadel te kopen. Dan weer die onder de billen, nee toch maar die, ach toch maar die andere. En toen weer die eerste die de beste is. Altijd spannend want pas na honderd kilometer weet je of het echt goed zit. Gelukkig heb ik nog nooit zo n goed zadel gehad als deze laatste.
De tweede keuze is of ik nu naar het noorden het binnenland in ga of zuidoost de kust blijf volgen. Aanvankelijk zou ik met een mooie drie weken boog via stukje noord naar Sevilla gaan. Echter de cursus Spaans waar ik mij voor heb ingeschreven gooit roet in de tapas. Nu heb ik een dikke week voor een rondje via noord. Het leven is vol moeilijk keuzes nietwaar?