Koh tao

Vergeet de paradijselijke stranden van de eerste twee weken. Wij hebben als de Faust onze ziel aan de duivel verkocht op dit half ondergelopen rotsblok niet zelden bevolkt door roodharige wezens uit het Britse (vrij naar Hermans' "monoloog van een Anglofoob").

Wel interessant om dit eens mee te maken. Gelukkig hebben we onze fiets waar we ons mee uit de voeten kunnen maken op zoek naar rust en ruimte na ontscheping op het vaste land. Wel hebben we hier een mooie stek aan het strand om heerlijk te lezen. Koh Tao, ach....de mensen die hier komen kunnen net zo goed het zelfde bier drinken in een subtropisch zwemparadijs in laten we zeggen bv Stadskanaal

Ik vind de pannenkoekenbakker wel leuk.

Overigens zijn we met twee andere aardige fietsgenoten hier wat opgetrokken. Helaas moesten zij na twee dagen vanwege de tijd weer verder.

Overmorgen steken we dwars door Thailand en gaan langs de westkust verder.
D&R