aankomst en zo

27 Mei 2015 | Spanje, Madrid

'Een mens vreest het meest het lijden dat hij vreest' geldt ook voor mij. Spaken om mijn stuur en de wielen in een mooie horizontale ellips rond het zadel. Dat zijn de beelden die willekeurig in mijn pijnbrein opdoemen wanneer ik de fiets in een luchthavenaankomsthal zie binnen rollen. De dienstdoende Madrileense geüniformeerde verzekert mij dat de fiets wel zeker door dat aankomstluik zou binnenglijden. 'Maar dat luik is veel te klein' zo beargumenteer ik omfloerst mijn bezorgdheid. Met één duidelijke Spaanse gesticulatie van zijn arm waarvan de hand zijn overtuiging kracht bij zet wordt mijn moverende bezorgdheid aan diggelen geslagen. De kartonnen doos wordt door de opening geduwd als ware het een luchtballon die aan de beginzijde opbolt, in het midden wordt ingesnoerd en aan het nog te verwerken stuk weer opbolt. Met bever en huiver open ik de doos en daar staat mijn trouwe tweewieler helemaal zich zelf te wezen.
In het spits fiets ik 2 uur van de luchthaven naar hartje centrum. Een hotel, zowaar precies tussen het beroemde Prado museum en het mooie Plaza Mayor. Weliswaar begint het hotel op de 2 e verdieping en is de kamer op de 4 e verdieping met een lift waar de fiets verticaal precies in kan. Met trouwe ros gaat als kameraad meteen door naar de accommodatie.
Inderdaad is Madrid niet erg bijzonder. Lekker kuieren in de veraf straatjes waardoor je een stad pas goed leert kennen. Heerlijk Spaans met overal na de middag leven en gezelligheid met barretjes en terrasjes en stoeltjes en 28 graden.
Tussen 6 en 8 uur kun je het Prado gratis bezoeken. Ik ga voor de schilderijen van de Bosche schilder Jeronimus Bosch o a het 15e eeuwse drieluik "de tuin der lusten" met hel en hemel en het aardse tranendal. Want een fantastisch werk. Heerlijk dat ik dat nu eens in het echt gezien heb. Philips 2 heeft dat in die tijd naar Madrid gestuurd. Dat is een andere manier van zeggen dat dit tijdens de Spaanse overheersing dus gejat was. De Grieken hebben een kleine 200 jaar hun best gedaan om de zg 'Elgin marbles' (oude Griekse beelden) van de Engelsen terug te krijgen, wat uiteindelijk niet gelukt is. De Engelses hadden die immers echt gekocht voor weliswaar een habbekrats maar werden daardoor rechtmatige eigenaren. Het wordt tijd dat nl bij espana eens moeite doet die 'tuin' terug te krijgen.
Mare....tja .... Bovenstaande heeft nog weinig met fietsen te maken. Dat volgt misschien nog wel later. R

27 Mei 2015 - 07:10

Annejose:

Ha pap,

Ik moest lachen om je stukje. Jij natuurlijk niet...

Grappig dat jij nu daar in madrid bent, waar mama en ik vorige week nog waren

Fietse x

27 Mei 2015 - 10:23

Liesbeth Versteegh:

Hallo Rob,
Een hele goede reis toegewenst en geniet van alles!
We gaan je weer volgen,leuk!
Groetjes Liesbeth.

27 Mei 2015 - 17:45

Fred:

Ah...je bent gearriveerd. Kom maar op met die belevenissen!
Prado....pra chtig...
Ik heb er ooit bij een kort bezoek aan Madrid vóór gestaan en besloot toen toch maar voor een biertje op het terras te gaan en het Prado het Prado te laten. Gelukkig heb ik - cultuurbarbaar - dat veeeel laaaater goed kunnen maken!
Groeten.

28 Mei 2015 - 08:15

Hans:

Rob,ik wens jou en Wil een plezierige reis toe en volg jullie graag op deze manier. Zal weer veel herinneringen terug brengen naar de fietstocht vanuit Savilla.